Antonio Serrano (Madrid, 1974) is een virtuoos op de chromatische harmonica en in mijn oren de opvolger van Toots. Op 7-jarige leeftijd leerde hij de harmonica te spelen door zijn vader en op 13-jarige leeftijd trad hij op met de beroemde harmonica speler Larry Adler. Hij speelt jazz, flamenco, pop en klassieke muziek, hij deelde het podium met grootheden als Barbara Hendricks, Placido Domingo, Wynton Marsalis, Toots Thielemans, Paco de Lucia (tussen 2004 en 2014 maakte hij deel uit van het ensemble van deze legendarische flamenco gitarist) en vele anderen. Hij ontwikkelde een speciale techniek die hem in staat stelde makkelijk over te stappen van klassieke muziek naar blues, jazz en pop, zijn veelzijdigheid heeft hem tot een uiterst gewild muzikant gemaakt in verschillende genres.

Op dit album vertolkt hij composities van de beroemde componisten Cole Porter (1891-1964) en George Gershwin (1898-1937) opgenomen tijdens twee concerten in de Fundación Juan March. De zes nummers van Cole Porter op 27 november 2021 met Ignasi Terraza op piano en de nummers van Gershwin op 22 november 2014 met Frederico Lechner achter de piano. Ik denk dat de meeste composities wel bekend zullen zijn , ze zijn nooit bedoeld als jazznummers toen ze geschreven werden maar ze leenden zich er uitstekend voor. Alleen van “Begin the Beguine” van Porter is de ontstaansgeschiedenis bekend, het is geïnspireerd op The Beguine een dans van de Martiniquois die Porter zag optreden in een nachtclub in Paris rond 1925.

Andere nummers zoals “Cést Magnifique”, “I love Paris” en “It’s allright with me” komen uit Porter’s show “Can-Can” uit 1953 en “Let’s do it” uit “Paris” (1928). De composities van Gershwin zijn veel bekender “Rhapsody in Blue” en “The man I love” zijn klassiekers geworden om nog maar te zwijgen over “Summertime”, waarschijnlijk het meest gecoverde nummer aller tijden, de teller staat inmiddels op 33.000 maar dat zal nog wel oplopen. Iedereen heeft zijn favoriete Summertime versie, de mijne zijn die van Albert Ayler en die van Brainbox, de slechtste in mijn oren die van Billy Stewart wat overigens wel een hit werd. De versie van Serrano is ook bijzonder, hij speelt hier zowel harmonica als piano (!), het is pure kippenvel muziek met een sfeer die doet denken aan de iconische harmonicascene uit Once upon a time in the west.

Andere hoogtepunten zijn de prachtige versie van “Rhapsody in Blue”, “Euro Blues” van Serrano zelf en “All Blues” van Miles Davis uit het iconische album Kind of Blue. De belangrijke rol van de harmonica in de blues wordt nog even aangestipt in de cd tekst, Sonny Boy Williamson en Little Walter worden genoemd, maar ook Stevie Wonder en Antonio Serrano. Een absolute aanrader voor elke muziek liefhebber !

Jan van Leersum.